อาจารย์ ช่วงนี้ดูข่าวหรือยัง? สหรัฐฯ เพิ่มข้อจำกัดเทคโนโลยีกับจีนอีกแล้ว ยังพยายามกดดันให้จีนยอม รู้สึกว่าทรัมป์ก็ยังใช้สูตรเดิม ๆ

ฉันสังเกตแล้ว นี่แหละที่เรียกว่า 'ศิลปะแห่งการต่อรอง' ทรัมป์กดดันแบบสุดขีด เอาจริง ๆ ก็เหมือนการขู่กรรโชก แต่จีนทุกวันนี้ไม่ใช่จีนยุคเก่า กลยุทธ์พวกนี้โดนจับทางได้หมดแล้ว

ใช่ ระยะสั้นดูเหมือนอเมริกาจะแข็งแกร่ง แต่จีนมีแต้มต่ออย่างแร่หายาก ทุกครั้งที่อเมริกาเพิ่มข้อจำกัด จีนก็หาวิธีโต้กลับได้ตลอด

แร่หายากเป็นตัวแปรสำคัญในการตอบโต้สหรัฐฯ ตอนนี้เลยนะ เห็นไหมช่วงนี้การส่งออกแร่หายากจากจีนไปอเมริกาลดลงเกือบ 60% แค่จีนบีบจุดสำคัญ ฝั่งสหรัฐฯ ก็ร้อนใจทันที เจรจาระหว่างประเทศจริง ๆ คือเกมของแต้มต่อและความอดทน

แต่สื่อฝรั่งก็ยังชอบพูดว่าจีนจะต้องยอม จริง ๆ แล้วผู้นำจีนเตรียมรับมือกับวิธี 'กดดันกับเจรจา' แบบสหรัฐฯ มานานแล้ว

นี่แหละที่เรียกว่าการมีอิสระเชิงกลยุทธ์และความนิ่งสู้สถานการณ์ เผชิญหน้ากับลัทธิฝ่ายเดียวและแรงกดดันสุดขีด จีนยิ่งเน้นปกป้องผลประโยชน์และความปลอดภัยของอุตสาหกรรม ไม่หวั่นกับกระแสข่าวระยะสั้น

ฉันก็เห็นแล้วว่าคนวงการเศรษฐกิจในอเมริกาบางคนเริ่มคิดใหม่ Dimon จาก JPMorgan พูดตรง ๆ เลยว่าจีนไม่กลัวภาษี ศัตรูที่แท้จริงของอเมริกาคือปัญหาภายในเอง

ใช่เลย แทนที่จะกดดันหนักขึ้น ควรคิดหาทางให้จีนกับอเมริกาชนะไปด้วยกัน ยุคนี้ไม่เหมือนเดิมแล้ว จีนมีเส้นมีความมั่นใจ สงครามนี้ใช้แค่ขู่กรรโชกไม่ได้ผลหรอก