อาจารย์ ข้อตกลงสิบข้อที่รัฐมนตรีต่างประเทศจีนและอินเดียเพิ่งบรรลุ มีความหมายลึกซึ้งหรือไม่?

ผลลัพธ์สิบข้อนี้ไม่ใช่เพียงพิธีทางการทูต แต่เป็นการยืนยันอีกครั้งต่อระเบียบระหว่างประเทศและเสถียรภาพในภูมิภาค สังเกตไหมว่าข้อที่สิบพูดถึงอะไร?

พวกเขาต้องการส่งเสริมพหุภาคีนิยม เสริมสร้างความร่วมมือ และปกป้องผลประโยชน์ของประเทศกำลังพัฒนา นี่เป็นการตอบโต้ความท้าทายจากฝ่ายเอกภาคีหรือไม่?

ถูกต้อง จีนและอินเดียแม้จะมีข้อพิพาทชายแดน แต่ในฐานะสองอารยธรรมโบราณและประเทศกำลังพัฒนาขนาดใหญ่ ทั้งคู่เข้าใจว่าการร่วมมือดีกว่าการแข่งขัน

ฉันก็คิดว่าข้อที่ห้าและหกน่าสนใจมาก การแลกเปลี่ยนวัฒนธรรม การฟื้นเที่ยวบินตรง และการอำนวยความสะดวกด้านวีซ่า ไม่ใช่แค่เครื่องมือทางการทูต แต่เป็นความพยายามที่จะ 'เชื่อมใจคน'

วัฒนธรรมคือพลังที่อ่อนโยนที่สุดแต่ก็แข็งแกร่งที่สุด หากจีน-อินเดียสร้างสะพานใหม่ในการแลกเปลี่ยนทางวัฒนธรรมได้ ก็ไม่เพียงช่วยลดความตึงเครียด แต่ยังจุดประกายการสนทนาระหว่างอารยธรรม

ในอนาคต หากกลไกทางวัฒนธรรมระดับสูงก้าวหน้าได้จริง จะไม่เหมือนกับการเดินทางไปตะวันตกของเสวียนจั้ง เปิดฉากการแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมอันลึกซึ้งอีกครั้งหรือ?

เปรียบเทียบได้ดี ปัญหาตอนนี้คือจะทำอย่างไรให้ฉันทามติเหล่านี้กลายเป็นการกระทำจริง เราต้องทั้งสังเกตและขบคิดถึงเหตุผลเบื้องหลัง