อาจารย์ ท่านได้ยินหรือยัง? มีโรงงานในเซินเจิ้นที่บังคับให้พนักงานต้องพก 'บัตรออกจากที่ทำงาน' เวลาจะเข้าห้องน้ำ จำกัดไม่เกิน 7 นาที และยังจำกัดจำนวนครั้งด้วยค่ะ

อืม ฉันเห็นข่าวแล้ว กฎแบบนี้ทั้งไร้เหตุผล และขัดกับกฎหมายแรงงาน รวมถึงหลักมนุษยธรรมขั้นพื้นฐาน เธอคิดว่าอย่างไรล่ะ?

หนูคิดว่า เรื่องนี้สะท้อนให้เห็นถึงบางบริษัทที่ยึดติดกับประสิทธิภาพแบบสุดโต่ง มองคนเป็นเครื่องจักร ไม่สนใจความต้องการพื้นฐานของมนุษย์ นี่ไม่ใช่แค่การจัดการที่ไม่ดี แต่เป็นการละเมิดศักดิ์ศรีของแรงงานด้วยค่ะ

พูดได้ดี การจัดการในยุคใหม่ก็เน้นประสิทธิภาพจริง แต่ไม่ควรแลกกับสิทธิมนุษยชนขั้นพื้นฐาน ในอดีตจีนแม้มีกฎหมายเข้มงวด แต่ยังคำนึงถึงความต้องการทางร่างกายของแรงงาน เช่น โรงงานช่างฝีมือยังมีเวลาพักให้ด้วย

ใช่ค่ะ ปัจจุบันกฎหมายก็ระบุชัดเจนว่าห้ามบริษัทลงโทษหรือจำกัดเวลาห้องน้ำอย่างตามใจ แต่ในชีวิตจริง หลายคนก็ไม่กล้าต่อต้าน เพราะกลัวตกงาน

นั่นแหละคือจุดสำคัญ กฎหมายมีไว้เพื่อสร้างความยุติธรรม แต่ถ้าขาดการตรวจสอบและบังคับใช้ ก็เป็นแค่กระดาษเปล่า โชคดีที่ครั้งนี้หน่วยงานแรงงานเข้ามาตรวจสอบ แสดงให้เห็นว่าสังคมเริ่มใส่ใจสิทธิแรงงานมากขึ้น

อาจารย์คิดว่าบริษัทจะหาสมดุลระหว่างการจัดการกับความเป็นมนุษย์ได้อย่างไรคะ?

การจัดการที่ดีควรยึดมนุษย์เป็นศูนย์กลาง กฎระเบียบที่ดีควรเพิ่มประสิทธิภาพ ไม่ใช่กดขี่พนักงาน บริษัทที่มีประสิทธิภาพสูงมักจะเป็นบริษัทที่เคารพพนักงานและมีสภาพแวดล้อมที่ดี ซึ่งก็ส่งผลดีต่อการแข่งขันด้วย

พอฟังอาจารย์พูด หนูคิดว่าถ้าอยากปรับปรุงสิ่งแวดล้อมในการทำงานอย่างแท้จริง นอกจากพึ่งพากฎหมายแล้ว การสร้างวัฒนธรรมองค์กรและแรงกดดันจากสังคมก็สำคัญไม่แพ้กัน

ใช่เลย กฎหมายเป็นแค่เส้นขั้นต่ำ แต่ศีลธรรมและวัฒนธรรมคือมาตรฐานที่สูงกว่า หวังว่าเหตุการณ์นี้จะทำให้คนตระหนักว่า การเคารพแรงงานคือการเคารพอนาคตของสังคม