ฮวา เธอเห็นข้อเสนอของศาสตราจารย์ 陆铭 ไหม? เขาบอกว่าคนจีนทำงานนานเกินไป ควรมีวันหยุดเพิ่ม และต้องจ่ายค่าล่วงเวลาให้จริงจัง.

เห็นแล้ว ในอินเทอร์เน็ตถกเถียงกันหนักมาก แต่หลายคนบอกว่าปัญหาไม่ใช่เรื่องนโยบายมากหรือน้อย แต่คือบริษัทจะให้หยุดไหม และตัวเธอเองกล้าหยุดหรือเปล่า.

จริงเลย บางที่บรรยากาศตึงมาก ทุกคนกลัวว่าลางานแล้วจะตามไม่ทัน คู่แข่งเยอะ ตำแหน่งงานน้อย ไม่มีใครกล้าผ่อนแรง.

แล้วยิ่ง SME ยิ่งกดดันหนัก ระบบค่าจ้างตามชิ้นงานก็เยอะ ภายนอกเหมือนไม่ได้บังคับให้ทำโอที แต่ถ้าอยากได้เงินเพิ่มก็ต้องทำงานเพิ่ม.

รูปแบบนี้ระยะสั้นได้ผล แต่คุณภาพลด เครื่องจักรทำงานหนักเกินไป ทักษะพนักงานก็ไม่พัฒนา สุดท้ายธุรกิจก็ต้องเจอทางตัน.

เพราะงั้นแค่พูดว่า “เพิ่มวันหยุด” ไม่พอ ต้องทำให้ธุรกิจลดการพึ่งพาการทำล่วงเวลา เช่น อัปเกรดเทคโนโลยี ปรับปรุงการบริหาร.

ใช่ และต้องเสริมการคุ้มครองแรงงาน ให้พนักงานไม่ต้องกังวลว่าจะถูก ‘เบียดออก’ เวลาใช้วันลา ไม่งั้นวันหยุดจะมีก็แต่ในกระดาษ.

เราว่าที่เรื่องนี้ดังมากเพราะทุกคนเหนื่อยล้ากันหมดแล้ว การบาลานซ์งานกับชีวิตสำคัญมาก หวังว่าสักวันจะ “ทำงานอย่างสบายใจ และพักผ่อนให้เต็มที่” ได้จริง.